Монгол улсад 22 жил амьдарсан Өвөр монголын Сөнөд хошууны хүн, БНХАУ-ын иргэн Вэнь Шань буюу монгол нэр нь  Норовцэрэнгийн Алхааг  ИХШХЕГ-аас Мрнгол улсаас албадан гаргах болсон нь стүүнийг мэддэг олон хүний дургуйцлийг төрүүлсэн  тухай мэдээлэл фэйсбүүкээр харагдах боллоо.  Тэрээр 1994  оноос хойш  Монгол улсад амьдарч байгаа бөгөөд монгол  бүсгүйтэй гэрлэсэн  бөгөөд эхнэр нь 2010 онд Франц улсад өвчний учир насан эцэслэжээ.  Тэдний дундаас төрсөн ганц охин нь өдгөө Франц улсад амьдардаг юм байна.

Аавыг нь Монгол улсаас албадан гаргах болсонтой холбогдуулан /http://www.immigration.gov.mn/index.php?module=menu&cmd=content&menu_id=143&id=336/ түүний төрсөн охин Монгол улсын Ерөнхийлөгч, Ерөнхий сайд, УИХ-ын дарга, Хууль зүйн сайд, ГИХАЭГ-ын дарга болон Монголын ард түмэнд хандан   бичсэн захидалыг бүрэн эхээр нь хүргэе.

“Намайг Вэншин-Алхаагийн Нандинцэцэг гэдэг. Миний ээжийг Эрдэнэ-очирын Ундармаа. Миний аавыг Норовцэрэнгийн Алхаа гэдэг. Залууд нь Вэншин гэж дууддаг байсан. Миний та бүхэнд бичиж байгаа шалтгаан нь, аав маань Монгол улсаас хөөгдөж гарах аюулд учраад байгаа юм. Учирнь миний аав Өвөр Монголд төрсөн бөгөөд тэрээр хятад бичиг баримттай. Миний аав 1992 онд анх монголд суралцахаар ирсэн. Тэгээд ээжтэй маань танилцаж гэр бүл болсон. Би 1995 оны 9 сарын 27 төрсөн. Хэсэг хугацааны дараа ээж минь франц улсад суралцахаар явсан. Тэр хугацаанд би аав болон эмээ өвөөтэйгөө амьдарч байсан. 9 настайдаа би Франц руу ээждээ очсон. Эхлээд би яагаад тийшээ явах болсноо мэдээгүй. Харин том болох тусмаа, миний хятад овог намайг асуудалд оруулж болзошгүй байсныг ойлгосон юм. Энэ айдас болгоомжлолын үүднээс манай гэрийнхэн намайг Франц руу явуулж, мөн тэнд сургахыг хүссэн. Би францын зүүн хойд хэсэгт байдаг жижигхээн хотод ээжтэйгээ олон сайхан жилүүдийг өнгөрүүлсэн. Ээж минь Шүдний сургуулиа дуусаад бид хоёр Монгол буцах ёстой байсан. Гэтэл 2008 онд ээж минь ходоодны хорт хавдар болсон байсан. Ээж маань бүхий л чадлаараа тэмцэж байсан боловч тэр айхтар өвчинд яах аргагүй дийлдэж, 2010 онд хорвоог орхисон юм. Энэ үед харийн оронд ганцаараа болж үлдсэн жаахан охин надад 2 л арга зам үлдсэн байсан: нэг бол монгол буцаж аав дээрээ очиж амьдрах, нөгөө бол эндээ түр үлдэж сургуулиа төгсөж боловсрол эзэмшиж авах. Би хоёр дахь замыг сонгож, Францад үлдэхээр шийдсэн. Хэдий тийм боловч би аавтайгаа маш нягт сайн холбоотой байдаг, тэр бүү хэл жил бүр зуны амралтаараа ирж аавтайгаа 2 сар их сайхан мөчүүдийг хамт өнгөрүүлдэг. Аав маань намайг монголд олон сайхан газраар авч явж, эх орны маань талаар зөндөө зүйл таниулж үзүүлдэг. Очих болгондоо би буцаад ааваасаа салаад франц явах маш хэцүү байдаг. Аавтайгаа хамт л байгаад баймаар. Гэвч би өөртөө сургуулиа төгсөж ирээд, Улаанбаатарт аавтайгаа дандаа хамт амьдрах юм чинь гэсэн бодлоор сэтгэлээ тайтгаруулан буцдаг билээ. Би сайн хүн гэж ямар хүн болохыг мэднэ миний аав тийм л хүн. Аав маань үргэлж тэгш эрх, шудрага ёсны төлөө тэмцэж ирсэн юм. Аав минь аливаа асуудалд маш ухаалаг ханддаг. Аав минь бас ээжийн маань аав ээж болох миний өвөө эмээд их түшиг тулгуур болдог сайн хүргэн. Тэд ч төрсөн хүү шигээ үзэж хайрладаг. Аливаа хэрэг гарах болгонд аав маань тэдний үргэлж хажууд нь байж тусалж, өөрийн төрсөн аав ээж мэт үзэн хүндлэдэг. Үүнээс гадна, аав минь олон жил өвөр монголд суух гэрийнхэнтэйгээ уулзаагүй. 2012 онд би тийшээ очиж, мал маллан жинхэнэ монголынхоо уламжлалт амьдралаар амьдарч байгаа өөрийн хамаатнуудтайгаа уулзах боломж гарсан юм. Тэнд миний таарч уулзсан хүн бүхэн л аавыг минь магтан сайшааж, хичнээн сайхан сэтгэлтэй сайн хүн болохыг хэлж ярьж байлаа. Одоо би 18 насандаа аавынхаа туулсан амьдрал, миний төлөө хийсэн бүхнийг ойлгож, аавыгаа улам их хайрлах болсон. Би их хол байгаа учраас аавынхаа асуудлыг ойлгоход хэцүү байна. Гэвч энэ асуудал намайг маш их шархлуулж байна. Би аливааг өөрчилж чадахгүйгээ мэдэж байвч, хэдэн үгээр өөрийнхөө сэтгэлийг та бүхэнд ойлгуулж, миний аав Норовцэрэнгийн Алхаагийн төлөө зөв арга зам, зөв шийдвэр гаргаасай хэмээн сөгдөн гуйж байна.”

Та бүхэнд баярлалаа. Хүндэтгэн ёсолсон: Вэншин-Алхаагийн Нандинцэцэг
2014.05.10. Франц