Өмнөговьд согтуу жолооч айлын гэрийг дайрч нэг гэр бүлийн хүмүүс амиа алдсан харамсалтай хэрэг явдал болоод

удаагүй. Саяхан тэрхүү эмгэнэлт явдлын золиос болон үлдсэн охин манай сонины редакцид захидал ирүүлсэн юм. Охины захидлыг бүрэн эхээр нь нийтэллээ. Нүдэн дээрээ хайртай хүмүүсээ аварч чадалгүй алдана гэдэг ямар аймаар болохыг Цогт даргаа та ойлгохгүй байна гэж үү дээ…

Сайн байцгаана уу, эрхэм хүндэт уншигчид аа Би “ТВ-9” телевизээр Терра Энержи компанийн захирал Цогт гэдэг хүний яриаг сонсоод та бүхэнд өөрийн сэтгэгдлээ хуваалцахаар энэхүү захиаг бичлээ. Би энэ жил Улаанбаатар хотод ахлах сургуулийн 10-дугаар ангид сурахаар хайртай аав ээж дүү гурваа орхиод ирэхдээ надад ийм аймшигтай зүйл тохиолдоно гэж огтхон ч санаагүй явсан. Хичээлдээ суугаад долоо ч хоноогүй байж байхад нэг л өдөр ийм муухай мэдээг надад утсаар дуулгахад би яагаад ч үнэмшээгүй. Эхлээд ээж чинь нас барчихлаа гэсэн. Тэгэхэд би үгүй байлгүй дээ гэж байтал дүү чинь хамт байсан байна гэхэд энэ хорвоо орвонгоороо эргэх шиг л болсон. Арай ч үгүй байлгүй дээ тийм нялх амьтныг яаж байгаа юм вэ Худлаа Худлаа… худлаа биз дээ гэж зөндөө асуусан.

Гэвч хайртай ээж дүү хоёроо хоёуланг нь алдсаныг маргааш өглөө нь онгоцоор очоод л үнэн юм байна гэж мэдсэн. Ээж минь намайг эрдэм номтой хүн болгоно гэж хот руу явуулахдаа ээж нь удахгүй араас нь очноо, миний охин хичээлээ сайн хийгээрэй.Хотод их хүйтэн шүү манай говь шиг биш нэг л өдөр цас орчихно. Ээж нь охиндоо дулаан хувцас авч өгнө, хоёулаа хамт Бээжин явна гэж хэлээд намайг үнсээд машинд суулгасан. Тэр өдөр ээжийгээ сүүлчийн удаа харснаа би мэдээгүй. Дүү минь нас барахаасаа хоёр хоногийн өмнө над руу утсаар яриад “Аниа та надтай яримаар санагдвал шууд л дохичих, би залгая дүү нь карт пластай болсон, дүү нь босс болсоон” гээд инээхэд нь за эгч нь хичээлээ тараад дандаа ярьж байнаа гээд утсаа салгахдаа хайртай бяцхан дүүтэйгээ сүүлийн удаа ярьж байгаагаа мэдээгүй юм. Аав ээж хоёр маань дүүг, намайг их санах байх, байнга утсаар ярьж байг гээд утсыг нь хязгааргүй ярьдаг болгож өөрчилж өгсөн юм байна лээ. Даанч тэр өдрөөс хойш дүү минь над руу дахиж залгаж ярих боломжгүй ийм юм болчихно гэж би огтхон ч бодоогүй.

Дүү маань маргааш нь хөдөө гэр лүүгээ аав ээжтэйгээ хамт яваад би дүүгийнхээ дууг дахин сонсож чадахааргүй холын хол явчихлаа. Дүүгийнхээ хөөрхөн алаг нүд, сэргэлэн цовоо яриа нь үргэлж бодогдоод нүдэнд үзэгдээд ерөөсөө итгэж өгөхгүй ээж дүү хоёр минь намайг орхиод явчихсан гэхэд дасаж чадахгүй байна. Дүү минь намайг аниа гээд гэнэт энд тэндээс дуудах юм шиг хүлээгээд байх юм. Дүүтэйгээ эрхэлж тоглож өссөн өдрүүдээ, мөн дүүгээ хааяахан загнадаг байснаа бодохоор би дүүдээ эгчийгээ уучлаарай гэж хэлмээр, дүүгээ чанга тэвэрмээр, дүүгээ дахин хармаар байна. Би хотод биш хөдөө ээж дүү хоёртойгоо хамт байхгүй яав даа гэж бодох юм. Хүүхэд тийм нялхаараа үхэж болохгүй ш дээ. Томчууд яагаад үүнийг ойлгодоггүй юм болоо.

Сая есөн сарын 23-нд дүүгийн минь төрсөн өдөр байсан юм. Дүү маань 10 нас хүрэх байсан. Ердөө 10-хан настай байсан юм шүү дээ. Сая дүүгийнхээ төрсөн өдрөөр ах дүү нартайгаа хамт төрсөн өдрийг нь тэмдэглэж дүүдээ зориулж авсан тортноосоо дээжийг нь тавьсан даа. Миний үеэл дүү зургаан настай Баярдорж маань ээждээ “Ээжээ энэ өдөр хэний ч нас нэмэгдэхгүй, хэнд ч бэлэг авч өгөхгүй нь тийм ээ” гэж хэлэхийг би сонсоод ямар их гунигтай байсныг та төсөөлөхгүй биз ээ.

Тэр Терра Энержи компани ч бай Поларис нь ч бай хэн нэг нь хөдөө газар хотын нэг архичин тэнүүлчнийг ажиллуулахаар гэрээ хийж аваачаагүй бол миний ээж дүү хоёр амьд л байх байсан даа гэж би бодож сууна. Томчууд та нар өнчрөл хагацал ямар байдгийг мэдмээр л юм даа. Манай компанид ямар ч хамаагүй гэж хэлэхээсээ өмнө Цогт дарга манай гэр бүлд эмгэнэл илэрхийлсэн бол хөөрхий муу аав минь сэтгэл нь тайтгарах байсан даа. Нүдэн дээрээ хайртай хүмүүсээ аварч чадалгүй алдана гэдэг ямар аймаар болохыг Цогт дарга та ойлгохгүй байна гэж үү дээ. Та ч гэсэн гэр бүлтэй байлгүй дээ. Танд ч бас миний дүү шиг хүүхэд байгаа байлгүй. Тэр гайтай хүнийг яах гэж манай нутагт аваачиж ажил хийлгэж байсан юм бэ гэж танаас асуумаар байна…