Түүний дэргэд намынхан нь төдийгүй Ерөнхийлөгч хүртэл жул харагдах боллоо. Нийслэлийн Засаг дарга болсон нь түүнд ёстой зохиж байна аа. Яг загатнасан газар маажсантай адил юм боллоо. Хотын захирагчийн суудал түүнийг “Одоо л гараад ир. Хүссэндээ хүр” хэмээн даллаж байсан ч юм шиг. Үнэхээр Э.Бат-Үүл хотын дарга болсноор хэдхэн сарын дотор олон зүйлийг өөрчилж чадлаа. Лав л дарга, цэрэг хэн ч байсан машиныхаа дугаараар яг адилхан хязгаарлагдаж явдаг журамд шилжсэн. Үүлээс өөр хүн байсан бол компанийн захирал, багын найз, намын нөхөр гэж толгойг нь илж зөвшөөрөл өгсөөр хуулиа гууль болгох энүүхэнд.

Тэгвэл, Үүл биеэрээ үлгэрлэж явган шогшоод зогсохгүй, ажилтнуудынхаа тансаг унааг нийтийн тээврээр сольж амжив. Ийм хүнээс “Би долоо хоногийн бүх өдөр дугаар хамааралгүй хотын гудамжаар давхимаар байна” хэмээн эрхлэх эр зоригтон гар гэж үү. Нийслэлд зөвшөөрөлтэй, зөвшөөрөлгүй баригдсан, чанартай чанаргүй барилгуудыг тэр л журамлаж чадлаа. Гэр хороолол руу шугам татаж, амины орон сууцны жишиг хороолол барина гэж байгаа. Лениний хөшөөг буулгаж, хойд урд хөршүүд рүү баахан дайрснаас бусад түүний хийсэн бүхэнд иргэд ам сайтай, Үүл ёстой тодорч байна. УИХ-ын гишүүн байхдаа үглэж яншихаас цаашгүй байсан бол одоо хийхийг үзүүлж өгөхөөр шийдэж. Улсын баатраар удирдуулсан Улаанбаатар удахгүй танигдахгүй болох биз. Үүл ийнхүү тодорч, товойхын хэрээр түүний сүүдэрт найз нөхөд нь дарагдах болжээ. Тухайлан Ерөнхийлөгч Ц.Элбэгдоржийг нэрлэж болно. Улсыг захирагчийн үйл хэрэг, хотын захирагчийн энд хүрэхгүй байна.

Дор хаяж нэг газар очоод үг хэлэхэд хүмүүс түүн рүү биш Үүл рүү чихээ дэлдийлгэх нь энүүхэнд. Энэ чинь Эбэгийн үгнээс Үүлийнх үнэтэй гэсэн баталгаа биз. Хэн нь хүнд хэрэгтэй юм ярьж, хэн нь хэрэггүй зүйл бурж байгаагийн ялгаа энэ. Тэр ч бүү хэл, АН-аас ирэх Ерөнхийлөгчийн сонгуулиар хэнийг нэр дэвшүүлэх вэ гэсэн санал асуулга явуулбал Үүлийг гэх хүн олон гарахаар болжээ. Нэр дэвших эрхийн төлөө өрсөлдүүлэхдээ тулбал, Үүл гараад ирэхийг байг гэх газаргүй. Гэхдээ түрүүчийнх шигээ “Түгжил”-дүүлчихгүй бол шүү дээ. Уг нь 2009 онд Ц.Элбэг­доржид “Түгжил”-дүүлчихээгүй бол ч Э.Бат-Үүлд Ерөнхий­лөгчийн сэнтийд залрах боломж бас байсан.

Даанч “Их сунгааны өмнө жаахан амарч ав” гэж гадаад руу явуулчихаад ар хударгаар нь Эбэ найз нь ажиллаж, намынхаа доторх фракцуудыг өөртөө урвуулсан болохоос. Үүнээс нь болж Үүл бачимдаж, бачимдахдаа бархирч үлдсэнийг түмэн мэднэ. Тийм болохоор баатарт бодол бий байлгүй. Одоо түүний нэр хүнд оргилд байгаа. Шулуухан хэлэхэд түүнээс Эбэ айж буй нь лавтай. Айх шалтгаан ч бас байна. Наад зах нь гэхэд АН-ын бүлэглэл, фракцуудын олонх нь Э.Бат-Үүлийг дэм­жиж, Ц.Элбэгдоржийг тоохоо больсон. Эцэстээ Ц.Элбэгдорж намаасаа биш гаднаас дэмжлэг хайх болсон гэнэ. Үүл баатар ийнхүү Эбэ найзыгаа халхалж эхэлснээр АН-д их сунгаа хэдийнэ замд гарчихсан юм биш үү. Бариа хүртэл багахан зай үлдсэн. Хэн нь хэн бэ гэдгийг харах л үлдлээ.

Н.ГЭРЭЛ