Өдгөө 89 настай Ким Бок Гон дайны үед хар дарсан зүүд мэт өнгөрөөсөн таван жилийн амьдралынхаа тухай  CNN телевизэд ярьжээ. Тэрбээр “Намайг 14 настай байхад буюу 1940 онд Японы арми Солонгост нэвтрэн орж ирсэн юм. Япончууд дайны үед оёдлын үйлдвэрт ажиллах Солонгос охидыг хүчээр сонгож байсан бөгөөд хэрэв явахгүй гэвэл ар гэрийнхнийг нь дарамталдаг байлаа. Тиймээс бидэнд явахаас өөр арга зам үлдээгүй. Биднийг бүхээгтэй машинд суулгаад хаашаа нь ч үл мэдэгдэх газар руу авч явсан. Анхандаа биднийг оёдлын газарт ажилуулна гэж байсан ч үнэн хэрэгтээ цэргүүдийг сэргээх, хөгжөөх нь л бидний ажил байлаа. Тэнд 14-30 насны 30 эмэгтэй ажиллаж байв. Тэд ажлын өдрүүдэд оёдлын үйлдвэр дэх ажлаа хийдэг харин амралтын өдрүүдэд Япон цэргүүдийн доор нухлуулдаг байсан юм. Бямба гарагийн үдээс хойш болмогц л хүүхэн хүсэмжилсэн Япон эрчүүдийн урт дараа үүсдэг байсан. Ийнхүү бямба гарагаас эхлэн ням гарагийн оройн таван цаг хүртэл тамлуулдаг байлаа. Эмэгтэйчүүдийг жижигхэн өрөөнд нэг нэгээр нь хийгээд цэргүүдийг цувруулан оруулдаг байсан. Нэг шөнийн дотор багадаа 60 эрэгтэйн дурыг энэ мэт хангадаг байсан гэж хэний ч санаанд буухгүй байх, гэхдээ л бид энэ гаслантай үеийг үнэхээр туулсан юм шүү. Япон цэргүүд өвдөж шаналж байгааг үл тоомсорлоно. Хэрэв ямар нэгэн байдлаар өвдөж байна гэвэл улам нэмж зодуулдаг байсан учраас надад үг дугарах эрх байгаагүй. Энэхүү зовлонг тэсэлгүй бидний дөрөв нь амиа хорлосон. Бидэнд сарын тэмдэг зогсоох, жирэмсэн болгохоос сэргийлсэн бэлдмэл тарьдаг байсан. Үүний улмаас хүүхэд төрүүлэх чадваргүй болцгоосон доо. Одоо би тайвшруулах эм хэрэглэхгүй л бол тайван амарч чаддаггүй, ээжээ гэж дуудах үр хүүхэд ч байхгүй хирнээ өнөөг хүртэл яах гэж амьдраад байгаагаа заримдаа зүхэх юм” хэмээжээ.

 Хүнд хэцүү зовлон амссан эмэгтэйчүүдийн гурав нь өдгөө амьд сэрүүн байгаа аж. Дайны жилүүдэд Япон цэргүүдийн дур хүслийг хангах, хөгжөөх 200 000 орчим эмэгтэй байсан гэдэг бөгөөд тэд бүгд Хятад, Солонгосууд байжээ. Түүний энэхүү мэдэгдэл олон сая хүний зүрхийг шимшрүүлсэн байна.