Сонгуулийн мөрийн хөтөл­бөрт тов тодорхой орсон байсан “Оюутолгойн гэрээг өөрчлөх” амлалт Засгийн газрын мөрийн хөтөлбөрт орохдоо зүсээ ху­вир­гачихав. Дараа нь гэрээг эр­гэж харах асуудлыг хэлэлцэх шаардлагатай эсэх дээр санал хураалгахад 26:27 буюу ганц саналын зөрүүгээр унасан юм. Б.Бат-Эрдэнэ гишүүний биеийг гэнэт муудахад хүргэсэн энэ үр дүнг гэхдээ дан АН-д нялзаах нь учир дутагдалтай. Учир нь, гэрээг эргэж харах хэрэггүй гэж үзсэн гишүүдийн дунд сөрөг хүчний олон гишүүн байсан юм. Гэрээг өөрчлөх хэрэгтэй гэж санал өгөн цөөнх болсон ги­шүүд үндэслэлээ “Манай тал нөөц ашигласны  татварыг та­ван хувиар тогтоосон. Гэ­тэл хө­рөнгө оруулагч тал зө­рүү­лээд менежментийн зур­гаан ху­­­вийн татварыг борлуулалтын ор­ло­гоос авна. Түүгээр зог­сохгүй хө­рөнгө оруулагчид НӨАТ, экс­портын татвар тө­лөх­гүй. Эцэст нь Монгол Улс 34 хувиа хүү­тэй­гээ буцаан ху­дал­даж авна. Долоон төрлийн тат­варыг 30 жилийн хугацаатай цар­цаасан. 31 дэх жилээс Мон­го­лын тал Оюутолгойн 16 ху­вийг авна гэж байгаа. Оюутолгойн гэрээ бол хөрөнгө оруулагчдыг татах “өгөөш” байсан, энэ үүргээ ч сайн гүйцэтгэсэн. Одоо бол цаашид хийгдэх гэрээнүүдийн талаар л ярих ёстой гэсэн АН-ын байр суурь уг нь зөв. Гэвч ард түмэнд таалагдах тал дээр хасах үнэлгээ авлаа. Үгнээсээ буц­сан хүнд мон­гол­чууд дур­гүй байдаг. Энэ утгаар нь ха­сах оноо авсан гэж дүгнэж бай­­гаа юм. Оюутолгойн гэрээг өөрч­­лөх гээд байгаа гишүүд Ашигт малтмалын тухай хууль, тогт­­вортой байдлын гэрээний нөхц­лийг өөрчлөх, татварын хөн­­гөлөлт үзүүлэх хугацааг бо­­гиносгох тал дээр анхаарч ажил­­ласан нь илүү дээр болов уу. Хөрөнгө оруулалт цутган орж ирж, шинэ шинэ ордууд тол­­гой дараалан нээгдэж бай­гаа цаг үед энэ л илүү онох байх.

Ер нь Шинэчлэлийн Засгийн газар анх гаргасан шийдвэрээ эргэж харах, зарчмаасаа ух­рах явдал хэд хэд гарлаа. Байгуу­лаг­даагүй байхдаа л нөхцөл байд­лыг мэдрээгүй мэдэгдэл гаргаж бай­сан гэж хэлсэн ч болно. Жи­шээлбэл, намуудтай эвсэл бүр­дүүлж амжаагүй шахуу байж “Ши­нэчлэлийн Засгийн газарт дэд сайдын орон тоо байхгүй” гэж мэдэгдсэн. Гэвч дараа нь зарч­маасаа ухарсан. Асар их амбийцтай, үнэ цэнээ мэдэрсэн намуудтай хамтрахын зовлонг АН эхнээсээ ингэж амссан юм. Гэхдээ дотоодод нь ч гэсэн ийм хүсэлтэй хүмүүс байсныг үгүйсгэх аргагүй.

Иргэдийн дунд “Дэд сайдын хэ­рэгцээнд бид хэтэрхий их хө­рөнгө зарцуулж байна” гэ­сэн нийтлэг шүүмжлэл бай­даг. Цалин хөлс, нэмэгдэл урам­шууллын зардалд 11 сая, нийг­мийн даатгалд сая 200 мян­га, бичиг хэргийн зардалд 200 мян­га, тээвэр, шатахуунд зур­гаан сая 600 мянга, гар утас, шуу­дан харилцаанд 780 мянга, ном хэв­лэл авахад 259 мянган төг­рөг гээд тоочоод байвал элбэг 20 гаруй сая төгрөг болох аж. Эрх мэдэлгүй мөртөө улсын төс­вөөс дээрх хэмжээний  мөн­гө зул­гаачихдаг энэ албан ту­шаа­лыг хэвээр үлдээснээрээ тат­вар төлөгчдийн халааснаас тэр­бум 300 гаруй сая төгрөгийг  “хум­салж” байгаагаа эрх баригчид мэ­дэж байсан нь лавтай. Үүнд мөн­гөнөөс илүү гай тарьж мэ­дэх бас нэг таагүй үр дагавар бай­гаа нь өөрсдийгөө улс төрч гэж бодогчдын армийг тэл­сэн явдал. Энэ гайтай албан ту­шаалд өндрөөс бууж байгаа гэ­хээ­сээ илүү өндөрлөг өөд өгсөж яваа хүмүүс ихэвчлэн суудаг. Намд ажиллаж гүйж байгаад дэд сайд болсон бол хэн ч улс төрч гэж харна, өөрөө ч тэгж бод­но. Ингээд л улс орны хөг­жилд хамгийн их саад болж бай­гаа “улстөржилт” хэмээх түй­мэрт нэгэн цучил нэмэгдэх нь тэр. Нэрийг нь хэлээд яах вэ, улстөрчид шинээр төрж гарч бай­на аа, байна. Улс төржилтөд том хувь нэмэр оруулж, жижиг на­муудаас шинэ улстөрчдийг бэлт­гэх бодлого барьсан АН-д таларх­лаа гэх үү.

Шинэ Засгийн газрын гол зо­рилго нь төсвийн үрэлгэн байдлыг хязгаарлах байсан ч дэд сайдын томилгоогоор энэ зорилгоосоо ухарсан гэдгээ харуулсан. Тэгвэл энэ зорилтыг хангах чиглэлд хийсэн бас нэг зарчмын шийдвэр нь агаарт замх­­рах төлөвтэй. Тэр нь Зас­гийн газрын сайдуудын гадаа­дад хийх айлчлалыг жилд хоёроос дээшгүй байхаар тог­тоох тухай. Одоогийн байдлаар сай­дууд дээд хязгаартаа аль хэ­дийнэ хүрээд байгаа. Ер нь салбарын сайд хүн бүтэн жилд хоёрхон удаа гадаадад айлч­лах нь хангалттай хэмжээ биш. Тэгэхээр сайдыг хоёроос дээш­гүй удаа айлчлал хийж байхаар зо­хицуулсан нь өөрөө алдаа, энэ талаар олонд ил зарласан нь бүр ч том алдаа болж байна.