Нэгэн жижиг зочид буудалд шөнө настай эрэгтэй эмэгтэй хоёр орж иржээ. Гадаа орж буй ширүүн борооноос хоргодон, сул өрөө байгаа гэж найдан ирсэн байна.
-Сул өрөө байгаа болов уу?
– Уучлаарай, манайд сул өрөө байхгүй байна гэж зочид буудлын ажилтан хэлэв.
– Гэхдээ би ийм бороотой шөнө та нарыг гудамжинд яаж үлдээх билээ. Та нар миний өрөөнд хонож болно.. Мэдээж люкс өрөө биш ч гэсэн та нар дулаахан тайван хонож болно.
Хосуудад тэр залууг хүндрүүлж байгаа нь эвгүй санагдсан ч залуу ятгасаар байсан тул саналыг хүлээн авчээ. Өглөө нь явахдаа эрэгтэй нь залууд ингэж хэлжээ.
– Би таныг АНУ-ын хамгийн шилдэг зочид буудлын менежер байх ёстой хүн байна гэж харж байна. Хэзээ нэгэн цагт би танд зориулж зочид буудал барих ч юм билүү.
Хоёр жил өнгөрч, залуу ч болсон явдлыг мартжээ. Гэтэл нэгэн өдөр түүнд захиа иржээ. Захианд хоёр жилийн өмнө болсон явдлыг сануулаад Нью Йорк явах тасалбар явуулсан байлаа. Залууг тосч аваад 5-р өргөн чөлөөний 34-р гудамжинд иржээ. Тэр маш том барилга руу заагаад
– Танд зориулж миний барьсан зочид буудал энэ байна.
– Та тоглож байна уу?
Өвгөний нэрийг Уильям Уолдорф Астор гэдэг бөгөөд тэр том барилга нь “Уолдорф – Астория” зочид буудал байжээ. Зочид буудлын анхны захирлаар ажилласан залууг Джорж Больдт гэдэг байжээ.
Тусламж хэрэгтэй хүнд нуруугаа бүү харуул. Хорвоо чиний сайн үйлийг шагнах аргаа олж чаддаг.
Ш.Батзориг