Монголын чөлөөт бөхийн загалмайсан эцэг гэж хэлж болох С.Магсар ганцаардлын дунд нас барлаа.

Монголчууд Токиогийн олимпоос ганц ч медальгүй ирэн, олимпийгч барахгүй юм байна гэж байхад С.Магсар багш ЗХУ-ын биеийн тамирын дээдийг төгсч ирэн гялалзтал ажиллаж, чөлөөт бөхийн алтан үеийг бэлтгэж, улмаар тэднийг Отгонтэнгэр, Мексикийн өндөр уулын болон халуун уур амьсгалын нөхцөлд удтал бэлтгэл хийлгэж, шууд тэрхүү олимпоос нэг спортын төрөлд нэг мөнгө, гурван хүрэл авахуулж байсан рекорд одоо ч эвдэгдээгүй байна.

Бараг 50 жил спорт хөгжиж, нэлээд спортод гайгүй болж байж л сая Лондонд нэг олимпоос таван медаль хүртэж, тооны хувьд л давах шив. Түүнээс хойш Магсар гуай маш их өндөр амжилт үзүүлэснийг тоочивч баршгүй. Гэтэл тэрбээр атаархал, хар хорон санааны асар их довтолгоонд өртөх болсон. Сайн зүйлийг үзэн ядах гэгч нэн аймшигтай. Одоо бол тийм үзэгдэл бүр асар их болсон.

Тухайн үед бол Магсар дээр л тэр булай балай үзэн ядалт илэрч байж. Энэ нь бүр нийгмийг бүхэлд нь хамарч, том дарга сайд нар ч “биднээс илүү гарав” хэмээн түүнийг хялайж, улс төрийн хэлмэгдүүлэлтэд хүргэж, Магсар багшийг ажлаас нь хөөж, гавъяа шагнал, байрыг нь хурааж, тусгай тогтоолоор буруушааж, хөдөө цөлөн солиорч байсан юм. Чөлөөт бөхийн алтан үеийг бүтээж, улс орныхоо алдар нэрийг мандууллаа л гэж тэр.

Ардчиллын он жилүүдэд тэр цагаадсан ч балай булай үзэн ядалт, жигшилт харин арилаагүй юм. Түүнийг ахин дасгалжуулагч болгож, ажил үйлсийг нь хийлгэвэл ахин гарамгай амжилтуудаа үзүүлж атаархал хорслыг нь буцалгана гэж үзэж байв. Монгол улс олимпоос ямар ч медаль авдаггүй болсон 2000 онд түүнийг олимпийн шигшээг байгуулах (шигшээ багуудыг тараачихсан ч байв), медаль авах үүрэг оноон, олимпийн шигшээгийн дарга болгожээ.

Тэр Афины олимпоос нэг хүрэл медаль авахуулсан. Медаль авах боломжтой дөрвөн тамирчин бүтэлгүйтсэн. Сахилга батыг сайжруулж, амжилтыг ахиулах гэтэл өчиггүй халж, түүнээс хойш ажил төрөл ч хийлгээгүй, нэг нүдээр үзээгүй. Ийм л булай нийгэм. Сүүлдээ тэр хүн чөлөөт бөхийнхний бүтэлгүйтэл, уналтад бухимдаад
цус харвасан. Бээжингийн олимпийн дараа.

Тэгэхэд чөлөөт бөхийнхөн эрэгтэй эмэгтэй төрөлд ганцхан ялалт байгуулж, тэгэхдээ Африкийн бөхийг л ялсан байдаг. Үүний дараа Магсар дасгалжуулагч цус харвасан. Цус харваад байхад нь хэн ч тоохгүй. Хэзээ хойно, нэг жилийн дараа ч билүү, хэдэн жилийн ч дараа билүү хэдэн бөх сая олж мэдсэн аятай, хэвлэлийн хурал хийж, мөнгө төгрөг хэрэгтэй байна гэж байсан.

Түүнээс хойш бөх сонирхогч миний бие л лав Магсар багшид тусаллаа, мөнгө төгрөг өглөө гэж дуулаагүй. Хэвлэлийн хурал дээр бөхчүүд бас Магсар багшийн бичиж туурвисан чөлөөт бөхийн их нэвтэрхий толь “Афинаас Афинд” гэдэг номыг худалдаж авч тус болоорой гэж байсан. Тэр номын гүйлгээ нэмэгдлээ ч гэж миний бие бээр дуулаагүй.

Тэгэхээр тэр хүнд ямар ч тусламж очоогүй болно. Муу зүйлийг, муу хүнийг тахин шүтэж, сайн зүйлийг, сайн хүнийг үзэн ядаж, хэлмэгдүүлэн хохироож, хавчин зовоож эцэст нь хүнд өвчин тусаад байхад нь туслалгүй тарчлаан зовоож үхүүлдэг энэ булай муухай нийгэм хэзээ өөрөө үхэж мөхөх бол доо.
Эх сурвалж: “Болсон явдал сонин”