Залуу шинэхэн авсан ачааны машинаа харахаар гартал, гурван настай хүү нь машиных нь гадна талыг сүйтгэчихсэн гартаа бахь барин жаргалтай нь аргагүй зогсож байх нь тэр. Тэрхэн зуур хүү рүү гүйн очиж хүүгийнхээ гарыг бахиар цохижээ. Бага зэрэг тайвширсныхаа дараа хүүгээ эмнэлэг рүү хүргэж гэнэ. Эмч хүүгийн хугарсан ясыг эмчлэх гэж оролдсон боловч хоёр гарынх нь хуруунуудыг тайрахаас өөр аргагүйд хүрчээ.
Хүү мэс заслын дараа нүдээ нээн боолттой гараа харж гэмшсэн байдалтайгаар ааваа машинд чинь гэмтэл учруулсанд уучлаарай гэжээ.
Дараа нь ааваасаа ингэж асууж гэнэ. Хуруунууд хэзээ ахин ургах вэ гэжээ.
Хэн нэгэн ширээн дээр сүү асгасан үед эсвэл нялх хүүхдийн уйлахыг сонссон үед энэхүү өгүүллэгийг санаарай.
Хайртай нэгэндээ тэвчээр алдсан үед эхлээд бага зэрэг бод.
Машинуудыг засварлаж болно. Харин хугарсан яснуудыг, эмзэглэсэн сэтгэл хэзээ ч засагдахгүй. Хүн алдаа гаргадаг. Бид бүгд л алдаа хийдэг. Гэхдээ ууртайгаар эсвэл бодолгүйгээр хийсэн зүйлүүд хүнийг үүрд шаналгадаг.
Эхлэхээсээ өмнө зогс бас бод. Тэвчээртэй бай. Ойлгохыг бод бас хайрла.
“Еmpathy” төвөөс эрхлэн гаргадаг “Сургамжит өгүүллэгүүд” номоос
Холбоотой мэдээ
-
Anonymous (September 17, 2012 10:28:51 am )
yun balai zohiol ve
-
Anonymous (September 18, 2012 8:30:54 pm )
tneg gdeg
2 Comments